Literatuur of lectuur?
Dimitri Verhulst met de
intrede van Christus in Brussel (in het jaar 200 en oneffen ongeveer)
Amsterdam, 2011, 1e druk
173 pagina’s
Amsterdam, 2011, 1e druk
173 pagina’s
genre:
samenvatting
De beste korte samenvatting die over dit boek te vinden is en die niet de clou beschrijft is eigenlijk de tekst op de achterkant van het boek:
Wanneer wordt aangekondigd dat Christus op 21 juli, in volle komkommertijd, Brussel zal bezoeken, ondergaat de Belgische hoofdstad een metamorfose. De gevels worden opgeknapt, bloembakken geplaatst en de criminaliteitscijfers duiken plotsklaps naar het nulpunt. Terwijl de beleidsmensen bakkeleien over wie een persoonlijk onderhoud met de profeet verdient en discussiëren over de route waarlangs Jezus lopen moet, krijgt de stad almaar een menselijker gelaat met oog voor de dakloze, de illegaal, de dronkaard en de armoe-oogster. De metro ruikt niet langer naar pis, de hoop is onder het volk. En dan breekt de grote dag zelf aan.
De beste korte samenvatting die over dit boek te vinden is en die niet de clou beschrijft is eigenlijk de tekst op de achterkant van het boek:
Wanneer wordt aangekondigd dat Christus op 21 juli, in volle komkommertijd, Brussel zal bezoeken, ondergaat de Belgische hoofdstad een metamorfose. De gevels worden opgeknapt, bloembakken geplaatst en de criminaliteitscijfers duiken plotsklaps naar het nulpunt. Terwijl de beleidsmensen bakkeleien over wie een persoonlijk onderhoud met de profeet verdient en discussiëren over de route waarlangs Jezus lopen moet, krijgt de stad almaar een menselijker gelaat met oog voor de dakloze, de illegaal, de dronkaard en de armoe-oogster. De metro ruikt niet langer naar pis, de hoop is onder het volk. En dan breekt de grote dag zelf aan.
Lectuur of literatuur?
Een belangrijk deel in de oordeelvorming tussen literatuur en
lectuur vind ik de houding ten opzichte van de heersende moraal. Als een boek
die houding klakkeloos volgt of overneemt vind ik het lectuur, en als
een boek kritisch is en duidelijk nadenkt over de normen en waarden die het
beschrijft vind ik het boek interessanter, creatiever en van een hoger literair gehalte.
In dit boek gebeurt iets bijzonders, iets wat de afgelopen 2000 jaar niet is gebeurd en dus is er geen duidelijke moraal, maar die ontstaat vrij snel nadat de boodschap het volk bereikt. In het boek wordt de moraal bedacht, geformuleerd en aangescherpt of bijgesteld, wat ik mooi en boeiend vind om te lezen. Ik vind dat goed beschreven wordt hoe zoiets gebeurt en dat zonder dat er afspraken gemaakt worden iedereen min of meer hetzelfde gaat doen. Ineens is er geen vandalisme meer, zijn de mensen aardig voor elkaar en wordt er aandacht aan zwervers en straatmuzikanten besteed. Dimitri Verhulst houdt hierbij ook rekening met uitzonderingen. De tolk van Christus, een jonge illegale vluchtelinge die tijdens de organisatie van Christus’ komst aangesteld wordt omdat zij Zijn taal waarschijnlijk het beste begrijpt, krijgt ook de taak Hem een rondleiding te geven en ze wil Christus de stad laten zien zoals hij was, met alle ellende die zij ervaren heeft, en niet zoals hij geworden is.
De ik-figuur is niet gelovig en als Christus blijkt te komen is deze niet verheugd over zijn komst, maakt hij zich geen zorgen over zijn geloof en gaat hij zich ook niet bewust anders of vriendelijker gedragen. Hij maakt zich een beetje zorgen over de veiligheid en blijft er deze zomer speciaal voor thuis, maar voor de rest kijkt hij het hele gebeuren eigenlijk vol verbazing aan. Sommige dingen vindt hij prettig en aan andere dingen ergert hij zich, maar hij doet er niet echt in mee. Er is niet gezegd dat hij zijn gedrag niet aanpast tijdens de hele ‘Christus-affaire’ maar als hij dat doet beschreef hij hoe verbaasd jij eigenlijk is dat hij zijn gedrag aanpast. Hij kijkt eigenlijk als een soort buitenstaander naar het hele gebeuren, terwijl hij er middenin zit.
Ik denk dat je van dit boek kan zeggen dat het kritisch is ten aanzijn van de heersende moraal, ook al is er niet echt een heersende moraal. Het boek beschrijft mensen in een zoektocht om hun leven te beteren en het goede te gaan doen, verschillende moralen worden bekeken en beschreven.
In dit boek gebeurt iets bijzonders, iets wat de afgelopen 2000 jaar niet is gebeurd en dus is er geen duidelijke moraal, maar die ontstaat vrij snel nadat de boodschap het volk bereikt. In het boek wordt de moraal bedacht, geformuleerd en aangescherpt of bijgesteld, wat ik mooi en boeiend vind om te lezen. Ik vind dat goed beschreven wordt hoe zoiets gebeurt en dat zonder dat er afspraken gemaakt worden iedereen min of meer hetzelfde gaat doen. Ineens is er geen vandalisme meer, zijn de mensen aardig voor elkaar en wordt er aandacht aan zwervers en straatmuzikanten besteed. Dimitri Verhulst houdt hierbij ook rekening met uitzonderingen. De tolk van Christus, een jonge illegale vluchtelinge die tijdens de organisatie van Christus’ komst aangesteld wordt omdat zij Zijn taal waarschijnlijk het beste begrijpt, krijgt ook de taak Hem een rondleiding te geven en ze wil Christus de stad laten zien zoals hij was, met alle ellende die zij ervaren heeft, en niet zoals hij geworden is.
De ik-figuur is niet gelovig en als Christus blijkt te komen is deze niet verheugd over zijn komst, maakt hij zich geen zorgen over zijn geloof en gaat hij zich ook niet bewust anders of vriendelijker gedragen. Hij maakt zich een beetje zorgen over de veiligheid en blijft er deze zomer speciaal voor thuis, maar voor de rest kijkt hij het hele gebeuren eigenlijk vol verbazing aan. Sommige dingen vindt hij prettig en aan andere dingen ergert hij zich, maar hij doet er niet echt in mee. Er is niet gezegd dat hij zijn gedrag niet aanpast tijdens de hele ‘Christus-affaire’ maar als hij dat doet beschreef hij hoe verbaasd jij eigenlijk is dat hij zijn gedrag aanpast. Hij kijkt eigenlijk als een soort buitenstaander naar het hele gebeuren, terwijl hij er middenin zit.
Ik denk dat je van dit boek kan zeggen dat het kritisch is ten aanzijn van de heersende moraal, ook al is er niet echt een heersende moraal. Het boek beschrijft mensen in een zoektocht om hun leven te beteren en het goede te gaan doen, verschillende moralen worden bekeken en beschreven.
Andere criteria voor literatuur die in dit boek goed te zien
zijn, zijn dat ieder boek uniek moet zijn en dat er nadruk op beschrijvingen, sfeer en gedachten moet liggen. Ik
vond dit een heel verrassend, bijzonder boek om te lezen. Het onderwerp is, in
ieder geval voor mij, zeer uniek en leuk om over te lezen. De hoofdpersoon
schrijft vanuit ik-perspectief en
beschrijft veel wat hij ervaart aan sfeer of wat hij denkt. Soms worden
gebeurtenissen tussendoor heel terloops genoemd.
Dit boek barst niet van het bijzonder taalgebruik en de flashbacks, maar de elementen zitten er wel af en toe in
en sommige daarvan vindt ik heel mooi. Het boek is vrij makkelijk te lezen en
gebruikt geen eindeloze stijlfiguren, maar soms vindt ik het taalgebruik wel
heel mooi of verrassend.
Ik vindt dat dit boek zeker bij literatuur hoort en niet bij
de lectuur, het bevat vele literaire kenmerken.
Mijn oordeel op de oordeelbalk:
Mijn oordeel op de oordeelbalk:
Hey, wauw, wat een verslag. Het lijkt mij een verwarrend boek, maar door je verslag begrijp ik het steeds beter, de samenvatting lijkt mij inderdaad heel moeilijk te maken, maar je beoordelingsargumenten voegde daar veel informatie aan toe, goed gedaan dus! Misschien had je iets meer kunnen vertellen over de schrijfstijl van het boek met een aantal voorbeelden? Verder heel goed gedaan.
BeantwoordenVerwijderenHoi Anouk,
BeantwoordenVerwijderenHet verslag ziet erg goed uit. Je hebt je perfect aan de opdracht gehouden en je schrijfstijl is duidelijk. Je wisselt lange en korte zinnen zo af, dat het niet saai of eentonig wordt.
Het viel me wel op dat je één aspect van de opdracht was vergeten, namelijk: het genre. Voor de rest dus één en al lof! ;)
Groetjes,
Femke