recencie Donderdagmiddag. Halfvier. door Kristien Hemmerechts

Recencie van het boek: 'Donderdagmiddag halfvier.'
auteur: Kristien Hemmerechts
aantal pagina’s: 237
uitgever en jaar van uitgifte: Uitgeverij Atlas, 2002

'Donderdagmiddag. Halfvier.' Is geschreven door Kristien Hemmerechts. Zij is in 1955 geboren en groeide op in de buurt van Brussel, ze studeerde Germaanse filologie, en schrijft nu geregeld recensies en columns voor Nederlandse en Vlaamse tijdschriften en kranten. Ook speelt ze een actieve rol in het publieke debat. Ze heeft een dochter en ze had twee zoontjes, die beiden een wiegendood gestorven zijn. Het boek gaat over de relatie van mensen met hun kinderen omdat Kriestien Hemmerechts gelooft dat die relatie de belangrijkste is in het leven van een mens. De originele en ietwat cryptische tekst op de achterkant wekt de indruk van een origineel geschreven boek.

Het verhaal gaat over een gescheiden tikleraar die kinderen op de basisschool leert tikken op ouderwetse tikmachines, hij is erg bevlogen in zijn vak. Je volgt ook twee moeders van kinderen die op de school zitten waar hij lesgeeft, en de vrouw van de frituur met wie hij graag uit eten wil. Het boek heeft een opvallende opbouw en je kijkt steeds door andere ogen, vaak zijn er zelfs compleet verschillende verhalen. Dit is even wennen maar niet erg moeilijk om te lezen. Het boek wordt er wel heel rommelig van, de losse verhalen zijn wel te begrijpen, maar hebben maar een smal raakvlak en gaan verder over onderwerpen die voor het verhaal niet belangrijk zijn. Deze omzwervingen zijn erg gedetailleerd en interessant, maar hebben dus niet zoveel te maken met de rode draad.
Wat bijzonder is aan dit boek, is dat de tikleraar geen gewone man is. Je kunt je niet met hem , de hoofdpersoon, identificeren. Het lijkt of hij een bepaalde stoornis heeft. Ik kom zijn gedachtes en gevoelens te weten, maar ik begrijp hem niet en leef ook niet met hem mee, ik vind hem een beetje onsympathiek en vreemd.
De gewekte verwachtingen van het boek worden waargemaakt, het boek is heel origineel geschreven en ik ken weinig boeken waarbij zo van de rode draad wordt afgeweken. Het is zeker verrassend, maar ik houd er niet zo van omdat je steeds aan een nieuwe verhaallijn en setting moet wennen.

Als je van verrassende boeken houd die niet te lang over een onderwerp doorgaan met veel verschillende verhalen, kan ik dit boek zeker aanraden. De door mij onbegrepen hoofdpersoon wordt door anderen misschien wel als sympathiek ervaren en ik vindt het erg leuk dat er boeken zijn die opvallen, en een andere opbouw hebben.